Λυχνάρι

Παραχώρηση φωτογραφίας

Αριθμός αντικειμένου

Μ 4362

Είδος

Σκεύος φωτιστικό

Εποχή

Βυζαντινή εποχή

Χρονολόγηση

11ος-12ος αι. μ.Χ.

Διαστάσεις

Ύψος: 0,26 μ.
Διάμετρος βάσης: 0,105 μ.

Υλικό

Πηλός

Θέση

Μουσείο ανασκαφής, προθήκη 5, αρ. 43

Περιγραφή
Βιβλιογραφία

Σχεδόν ακέραιο λυχνάρι. Βρέθηκε το 1996 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή Μ XXIX.

Έχει ψηλό, ελαφρά κωνικό στέλεχος στο οποίο προσαρμόζεται κάθετη λαβή και στο κάτω μέρος του καταλήγει σε κυκλική βάση με ανασηκωμένα τοιχώματα. Στο πάνω μέρος του σκεύους υπάρχει ένα ελαιοφόρο κύπελλο με πρασινοκάστανη εφυάλωση. Τα λυχνάρια αυτού του τύπου εξασφάλιζαν προφανώς καλύτερο φωτισμό, καθώς το φως προερχόταν από ψηλότερη θέση.

Ελευθεράτου, Σ. (επιμ.), Το Μουσείο και η Ανασκαφή. Ευρήματα από τον χώρο ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, Αθήνα, 2006, σελ. 93, εικ. 246, αρ.κατ. 246